Svedočenje o burnim vremenima

 Nedavnim objavljivanjem knjige autobiografskih zapisa pančevačkog lekara Đorđa Lazarevića, srpska memoarska literatura obogaćena je jednim značajnim delom, koje pruža autentičan prikaz burnih društvenih previranja u Vojvodini u drugoj polovini devetnaestog veka.

Dr Đorđe Lazarević rođen je u Novom Sadu početkom 1849. godine, školovao se u rodnom gradu i u Temišvaru, da bi docnije u Beču završio studije medicine. Vaspitan u patriotskom duhu, još kao školarac aktivno se angažovao na kulturnom planu, pokrenuvši školski književni časopis i stvarajući omladinsku pozorišnu grupu, koja je svojim predstavama prikupljala priloge za tada osnovano Srpsko narodno pozorište. Lazarević je docnije postao vatreni miletićevac i pristalica Ujedinjene omladine srpske i aktivno se angažovao u radu ove političke organizacije. Početkom dvadesetog veka dr Đorđe Lazarević je napisao autobiografiju, namenivši je „za pouku svojim sinovima“, opisujući ovde bormbardovanje Novog Sada 1849, svoje školske dane u Novom Sadu i vreme studija u Beču, dajući pritom verne opise tadašnjih političkih zbivanja i zanimljive portrete istaknutih ličnosti: Vuka Karadžića, vladike Platona Atanackovića, Đorđa Rajkovića, Milenka Grčića, Svetozara Miletića i drugih.