Pogledi pesnika oduvek su stremili ka nebesima, Suncu i Mesecu, zvezdama i oblacima, lišću i drveću, baš kao što su veliki kompozitori osluškivali zvuke vetra, šum lišća i žubor reke, i tako inspirisani stvarali velika dela. Pesnici i pisci, ma u kom delu sveta živeli i kojim god jezikom govorili, osvrtali su se na prirodu s poštovanjem uočavajući detalje koji obično izmiču našem pogledu. Njihova dela su odraz dubokog razumevanja prirode. Ne treba zaboraviti ni zapise o prirodi koji ne spadaju u domen književne fikcije. To su eseji naturalista, putopisi, opisi udaljenih geografskih područja i retkih životinjskih vrsta.