Poslednji Mohikanac (1992)
LAST OF THE MOHICANS (Originalni naziv)
romantika avantura ratni
Trojica trapera štite dve engleskinje za vreme rata između Francuza i indijanaca
Režija: Michael Mann
Scenarij: James Fenimore Cooper, John L. Balderston
Uloge: Daniel Day-Lewis, Madeleine Stowe, Russell Means, Wes Studi, Jodhi May
"Poslednji Mohikanac", ekranizacija istoimenoga slavnog romana Jamesa Fenimorea Coopera, bio je veliki hit kada se pojavio u bioskopima početkom devedesetih. Cooperovu knjigu i filmski scenarij Philipa Dunea iz 1936. adaptirali su John Balderston, Paul Perez i Daniel Moore, a novi su scenarij napisali redatelj i producent Michael Mann te Christopher Crowe. Mann (Vrućina, Jeriho Mile, Manhunter) je snimio raskošno ostvarenje u kojem vrsno kombinira uzbuđenja i napetosti, scene bitaka sa romantičnim trenucima, ne preterujući niti sa jednim elementom.
1757. u toku je bila treća godina rata između Engleske i Francuske za prevlast na severnoameričkom kontinentu. Borba se vodila i na rubovima divljine, a obadve strane su angažirale i usluge Indijanaca te civile. Premda protiv svoje volje, u sukob će biti uvučena i tri muškarca, poslednji pripadnici Mohikanaca, koji se nalaze kod granice divljine pokraj reke Hadson. Jedan od njih, Havkej (D. Day-Lewis) zapravo je belac, ali usvojio ga je Čingakok (R. Means) i sam se oseća Mohikancem. Usprkos tome što se borbe približavaju, a neki njihovi prijatelji pristupaju civilnim vojnim snagama na strani Engleske, oni se ne žele angažirati. No, kada prisustvuju napadu Indijanaca u francuskoj službi na grupu Engleza u kojoj se nalaze i dve žene, oni priskaču u pomoć i odvode preživele do engleske utvrde. Tokom puta Havkej se zbližava sa Korom Monro (M. Stowe) te zbog nje ostaje u utvrdi. Istovremeno njegov brat steče naklonost mlade Alice (J. May). Uskoro francuske trupe opkole utvrdu i počinju napad...
Uz hvaljenu režiju Michaela Manna ističe se fotografija Dantea Spinottija te pogotovo izvrsne glumačke interpretacije cele ekipe. Daniel Day-Lewis doista ima impresivnu filmografiju, od oskarovske interpretacije u "Mom lijevom stopalu", preko "U ime oca" i "Moje lepe praonice" do "Doba nevinosti" i "Veštica iz Salema". Madeleine Stowe upravo je u ovom filmu ostvarila jednu od najboljih interpretacija, a ističu se i "12 majmuna", "Treptaj" i "Generalova kći".