18. februara 1952. masivni severoistočnjak pogodio je Novu Englesku poharavši gradove duž Istočne obale i razorivši brodove koji su se zatekli na njegovom smrtonosnom putu, uključujući i „SS Pendlton“, naftni tanker na putu u Boston koji je bukvalno prepolovljen zarobivši više od 30 mornara u krmi koja je brzo tonula.
Kao viši oficir na brodu, prvi pomoćni mašinovođa Rej Zibert ubrzo shvataa da mora da preuzme brigu nad uplašenom posadom i potakne ljude da zaborave razlike i sarađuju kako bi preživeli jednu od najgorih oluja koja je ikada pogodila Istočnu obalu. U međuvremenu, kada vest o katastrofi stigne do stanice Američke obalne straže u Četamu u Masačusetsu, oficirski namesnik Danijel Klaf naređuje smelu operaciju spašavanja zaglavljenih ljudi.
Uprkos golemim rizicima, četvorica ljudi na čelu sa kapetanom Obalne straže Bernijem Veberom, kreće u drvenom čamcu za spašavanje sa loše opremljenim motorom i slabim, ako i ikakvim, načinima navigacije suočavajući se sa ledenim temperaturama, 60-metarskim talasima i vetrovima uraganske snage.