Usamljeni kompozitor izvršava samoubistvo pred veb kamerom svog računara. Privučeni zvukom pucnja u stan dolaze njegove komšije, koji provode vreme u stanu, čekujući prvu pomoć i policiju. Celo vreme ih snima veb kamera, a da oni toga nisu ni svesni. Dok čekaju, skraćuju vrijeme hranom, pićem i igrom šaha. Evociraju uspomene na pokojnika, sažalevaju ga, dižu u nebesa njegovu muziku iako celo vreme ne mogu da se sete njegovog imena...
Događaji poprimaju drugi tok nakon što shvate da je kamera na računaru uključena i da ih snima... Polako otkrivamo i ličnost pokojnika, kao i jednu širu, satiričnu sliku našeg društva...