Don Kvintín Guzmán (F. Soler) ponosan je i moralan čovek, trgovački putnik koji živi uz voljenu suprugu Maríju (L. Aclemar) i njihovu kćerkicu Martu. Kad jednog dana propadne njegov planirani poslovni put, don Kvintín se neočekivano vrati kući gde Maríju zatekne u zagrljaju svog dobrog prijatelja. Nakon što mu María otkrije da Marta nije njegova kći, don Kvintín razočaran i besan suprugu izbaci iz kuće, a devojčicu povjeri na brigu siromašnoj seoskoj porodici Lenča Garcíje (R. Meyer) i njegove supruge Tontilde (C. Gentil Arcos), odlučan da je nikad više ne vidi. Kad mu dvadeset godina poslije María kaže da je lagala i da je Marta (A. Caro) ipak njegovo dete, don Kvintín odluči potražiti devojku. Međutim, doznat će da ona sad živi uz grubog Lenča koji je i teški alkoholičar.
Reč je o petom ostvarenju koje je veliki Bunuel, autor iznimno inteligentan, promišljen i vešt u propitkivanju društvenih konvencija, u kritici dogmi i licemerja te u provociranju javnog morala, realizirao tokom egzila u Meksiku, gde je dospeo nakon višegodišnjeg boravka u Americi. Arnichesov i Estremerin komad Bunuela je zaintrigirao još 1935. godine, kad je kao producent u Španijij potpisao njegovu drugu i komercijalno vrlo uspešnu ekranizaciju u režiji Luisa Marquina, u kojoj je tadašnji holivudski produkcijski sistem pokušao primeniti u svojoj domovini.
Premda je Bunuel kasnije tvrdio da je reč o njegovom manje važnom delu koje je snimio iz isključivo egzistencijalnih razloga, film produciran u cilju ponavljanja komercijalnog uspeha njegove dve godine ranije realizirane komedije "El gran calavera" šarmantno je, poticajno i sigurno režirano ostvarenje. Posredi je i gotovo doslovna kopija Marquinova filma koju su Bunuel i suscenarist Luis Alcoriza kreirali pod velikim uticajem nostalgije za Španijom, te u kojoj je redatelj ponovno ostvario odličnu saradnju sa velikom meksičkom glumačkom zvezdom F. Solerom, glavnim glumcem iz "El gran calavere".