Stonhendž je već vekovima zagonetka. Mnogo je bilo teorija o tome šta je zaista ta ogromna kamena kružna građevina: Rimljani su bili uvereni da je posredi hram podignut Apolonu, bogu sunca. Srednjevekovne legende govore da je to delo čarobnjaka Merlina. U novije doba, nekolicina je tvrdila da je reč o ogromnom kamenom računaru koje je podignuto da bi se pratilo kretanje zvezda. No danas smo možda nadomak tome da zaista razumemo taj ikonički spomenik iz kamenog doba.
U nizu novih arheoloških istraživanja, profesor Majk Parker Pirson sa saradnicima otkrio je dokaze koji pokazuju da Stonhendž možda nije bio izolovan, nego da je deo jednog od najvećih praistorijskih sakralnih kompleksa u svetu. U tom su kompleksu otkrili ostatke najvećeg praistorijskog naselja u severnoj Evropi u čijem se centru nalazila neobično verna replika Stonhendža, koja nije bila napravljena od kamena, nego od drveta.
Parker Pirson zbog toga veruje da Stonhendž nije bio hram sunca ili praistorijskim bogovima, nego spomenik koji je podignut u čast precima tih ljudi iz kamenog doba, odnosno da bi onde boravili njihovi duhovi. Drveni krug bio je pak posvećen živima. Na najduži i najkraći dan u godini, kad se ti spomenici neverovatno poravnaju sa izlaskom i zalaskom sunca, hiljade posetilaca iz cele Britanije okupljaju se onde na velikim festivalima obeležavajući godišnji i životni ciklus. Za vreme letnog solsticiuma zahvaljivali su precima za plodnost, a za vreme zimskog bi sahranjivali mrtve.