Mladi afroamerički lekar dr. Luter Broks (S. Poitier) radi u okružnoj bolnici koju uspešno vodi direktor dr. Dan Varton (S. McNally). Dr. Varton smatra da mlađim kolegama svakako treba pružiti prigodu za napredovanje što ne nailazi baš na odobravanje kolega. Jednog dana policija u bolnicu dovede dvojicu ranjenih pljačkaša, braću Raja (R. Widmark) i Džordža Bidla (H. Bellaver). I dok se dr. Luter bori za život teško ranjenog Džoordža, Raj otvoreno pokazuje mržnju prema boji kože požrtvovnog lekara. Nakon što Džordž ipak premine, Raj se zaklinje da će ubiti dr. Luera...
Flm je dobio niz laskavih ocena, dok ga velik broj današnjih kritičara smatra jednim od najboljih američkih filmova o rasizmu uopšte. Takva su mišljenja posve opravdana, jer je drama "Bez izlaza", u prvom redu film izvrsno profiliranih likova čiji odnos kulminira u katarzičnom završetku. Nastao je u najkreativnijoj fazi redateljeva stvaralaštva, a sjajno elaborirana tema rasizma daje odliku univerzalnosti. Besprekorna gluma i mučno ozračje linča čine Mankiewiczew film neupitnim klasikom. U ulozi sućutnog, ali odlučnog afroameričkog lekara pojavio dotad malo poznati S. Poitier (Lilies of the Field) zadivivši filmsku javnost glumačkom zrelošću usprkos tome što je imao samo dvadeset i dve godine. I dok je Poitier upravo ovim filmom na najbolji mogući način otpočeo svoju holivudsku karijeru, njegov je partner u filmu R. Widmark (Kiss of Death) već bio poznato glumačko ime. I on je, baš kao i daroviti Poitier, izvrsno odglumio svoj lik rasista koji u mržnji prema različitom suspreže vlastiti osećaj inferiornosti. Uz središnji dvojac u filmu nastupaju i L. Darnell (Night Without Sleep) kao Edie, te S. McNally (Split Second) u ulozi dr. Whartona, dok je sam film briljantni portret jedne bigotne sredine čije težnje uglađenosti krije pravo grotlo predrasuda i ljudske nemoći. Mankiewiczew i Samuelsov tekst nominiran je za Oskara u kategoriji najbolje priče i scenarija.