Platforma

“Čak i kada nosim pantalone zapadnog kroja, moje srce ostaje kinesko“, navodi raspevani junak filma. Ti stihovi postaju životni kredo članova Omladinskog kulturnog društva u provincijskom Fenyangu, do kojeg promene dopiru veoma korakom. Upoznajemo ih u sedamdesetima, kad su u nastupima veličali Maove pobede, da bi početkom osamdesetih zamenili revolucionarne kineske napeve električnim gitarama, iako njihov repertoar ostaje strogo ograničen na kineske prepeve disko-poskočice Brother Louie. Film o grupi ljudi koji pokušavaju otkriti kako pobeći iz zatvorena društva, tragajući za ličnim identitetima nakon dugog perioda autoizolacije.